ആകുലതയുടെ ആല് മരത്തിന് ചുവട്ടില്
ഇനി ഒരു നേര്ത്ത
തിരിമാത്രം
ഹോമ കുണ്ഡതിന് ജിഹ്വയില്
നിന്നും
പടുതിരിയായി തെറിച്ചു വീണ ഈ
തിരി
ഒരു കാലത്തിനും
വിളക്കാവില്ല
ഇവിടുത്തെ ഓരോ വാക്കും
ഓരോ അപകടങ്ങളിലേക്ക് തുറന്നു വെച്ച
വാതിലുകള്
അടക്കാത്ത വാതിലുകള്ക്കപ്പുറത്തെ തിണ്ണയിലെ
പുല്പായയില് പുലഭ്യം പറഞ്ഞിരിക്കയാണ്
ആഗ്രഹങ്ങള് തളിര്ക്കാതെ പോയ ആത്മാവുകള്
കാലന്റെ കടയിലെ പറ്റെഴുത്തുകള്
കടം വീട്ടാതെപോയവര്
കടം കിട്ടാതെ പോയവര്
കിട്ടിയതും വീട്ടിയതും വെറുമൊരു ശ്വാസവായു
എന്നുരയ്ക്കുമൊരു തുറിച്ച കണ്ണ്
ഉണങ്ങിയ ചോരയില് ഉറുമ്പുകള്
വലിയ കറുത്ത വൃത്തം ചമയ്ക്കുമ്പോള്
മരണവാര്ഡിനപ്പുറം ആത്മാക്കളുറങ്ങും
അരയാലിനോടൊരു കാറ്റ് ചൊല്ലുന്നു
ഇത് തളിരിലകള്ക്കു വളരാനുള്ള കാലമല്ല
ഇത് ഒരു ചെടിയ്ക്കും പൂക്കാനുള്ള കാലമല്ല
ഇത് പാപത്തിന് അമ്ല രസം കുടിച്ചു
കൊണ്ട്
വിറളി പിടിച്ചോടുന്ന മൃത്യുപക്ഷം
വിറളി പിടിച്ചോടുന്ന മൃത്യുപക്ഷം
തലയോട്ടിയില് നിറച്ചുവെച്ച ഓര്മകളുടെ കലം
തറയിലെരിഞ്ഞുടയ്ക്കാന്
പുഴുവരിച്ച കാലുകള് കാലന്റെ
വരവിനായി നീട്ടിയിരിക്കും ഒരു മരണവാര്ഡ്
nice...
മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ